Oona en Grace uit Duitsland

Twee Kerry´s, door de Duitse dierenbescherming uit huis geplaatst, zijn bij ons terecht gekomen. Hoe is het zo gekomen?

De voorgeschiedenis van de honden

Oona en Grace hebben wij 19 februari 2011 opgehaald uit een klein dorp in de buurt van Karlsruhe. Zij waren toen net 2 jaar oud. Zij waren daar opgevangen sinds begin januari van dat jaar in een pleeggezin. Hun vachten waren helemaal vervilt en zij zaten vol met ongedierte. Oona moest heel kort geknipt worden en Grace is kaal geschoren. Daarnaast heeft het gezin waar ze tijdelijk waren een begin gemaakt met de socialisatie van Oona en Grace. Toen ze na de in beslagname daar aan kwamen waren ze angstig voor alle geluiden die in een huis te horen zijn.

Bovenstaand zijn Oona en Grace zoals ze werden aangetroffen in de tijdelijke opvang (2011)

Ons verhaal

Mijn moeder heeft vroeger Soft Coated Wheaten Terriërs gehad. Daarna zijn het Kerry Blue Terriërs geworden. Toen de laatste Kerry overleed had zij iets van dan hoef ik ook niet meer uit bed te komen, ze was in middels achter in de 80. Dat vonden wij eigenlijk niet zo’n goed idee. We hebben dat met haar besproken en zij ging bellen of er ergens nog een Kerry op leeftijd was die een baasje nodig had. Die was er niet. Wel waren er twee die een baasje nodig hadden, ze zaten wel in Duitsland in de omgeving van Karlsruhe. We besloten om te gaan kijken en als deze Kerry´s ons aanstonden ze mee te nemen. 

Toen we in het dorpje even voorbij Karlsruhe aan kwamen was het liefde op het eerste gezicht van twee kanten. Twee Kerry’s, een donkere en een lichte, twee zusjes. De lichte week meteen al niet van mijn zijde. We hebben ze mee genomen en beloofd dat ze niet uit elkaar gehaald zouden worden. Dit heeft zich afgespeeld in een tijdsbestek van 1 week.
Omdat mijn moeder al wat ouder was zijn ze op onze naam komen te staan maar ze bleven wel bij mijn moeder. Mijn moeder is in middels overleden en wij wonen nu in mijn ouderlijk huis met twee wat bejaarde Kerry’s die hier nog steeds heel gelukkig zijn. In middels loopt er sinds een jaar een jonge Kerry bij waar de oudjes het soms wel moeilijk mee hebben (lees: “oh, wat worden wij moe van dat kleine energiebommetje).

Hierboven zijn Oona en Grace in hun nieuwe thuis, vergezeld door de jongste aanwinst van de familie (2018)

Voor het bovenstaande verhaal, maar vooral voor de goede zorg voor de honden, wil ik Jan Meine en Erica hartelijk danken.